pérdeste nas sésegas dun contorno de muller,
pendurado, entre elas, áchote,
aínda mollado dos encontros anteriores.
fíltrasteme polas costuras,
sen pudor nin medo desprázaste polas liñas prohibidas,
e con dubitativas falaceas atesourasme nos teus beizos.
agardo que as telas non se desintegren,
cando descubra, de novo, o teu ollar na treboada.
eva méndez doroxo
Sem comentários:
Enviar um comentário